Cabo de Ribeira

Comeza a semana e fágoo en Cabo de Ribeira, unha zona lonxe da Vila das Pombas.

Indícanme de camiño que é unha zona con moitas humidades e de malas construcións. Alí recíbenos, o delegado que nos amosa o Centro de día que acolle varias persoas maiores para xogar unha partida de cartas ou incluso algunhas comen alí porque non teñen recursos. Na mesma edificación hai un Xardín de Infancia para 38 crianzas que dirixen 2 monitoras, dentro dun proxecto da cooperación portuguesa. As familias non pagan polas crianzas senón que colaboran con alimentación. Teñen tamén unha aula de informática con 8 equipos, mais só funciona 1 porque o local ten moita humidade e ao lado desta aula, hai unha sala multiusos que queren adicar a formación.

Seguidamente o delegado coméntame que están facendo un proxecto de rehabilitación e construción de vivendas de 5 familias sen recursos. Para que vos fagades unha idea, unha vivenda óptima en Paúl consta de unha cociña, 1-2 habitacións e unha casa de baño (un cuarto de baño básico), crédeme, que moito máis pequena do que seguro, vos imaxinades!! Unha familia en Cabo de Ribeira ten como mínimo 5 persoas, pero na maioría das familias hai máis e non soe ter cociña nin casa de baño que cumpran as condicións mínimas de habitabilidade. Nesta zona é moi común as casas “Penachón” que son casas improvisadas con folla de banana e folla de cana no tellado e nas paredes e paus de café como suxeito das mesmas.

Este é o proxecto prioritario que quere presentar a CMP ao Fondo Galego de Cooperación dentro do PMIEG (plano municipal de igualdade e equidade de xénero), pero non o que eu planificarei aquí.

Pola tarde adicome a escribir e a ler sobre as políticas de xénero en Cabo Verde e tamén a disfrutar dun paseo pola vila. A vida no Paúl é moi tranquila e estoume acostumando a isto. Gosto do Paúl. Ata mañá.