Hoxe,
semella un día interesante e efectivamente así o foi. Tivemos os “atendimentos
xurídicos”coa xurista do gabinete de xénero. Esta xurista, Dna. Dionara, vén
dende xaneiro deste ano, de xeito voluntario e gratuíto. É avogada dos
gabinetes dos 3 concellos e aínda que non cobraba por este traballo si que
percibía unha compensación a modo de dietas.
O
gabinete, é un convenio entre a CMP e a Rede Sol de apoio a vítimas de
violencia de xénero (aquí defínese VBG, Violencia baseada no género), pero a
falta de recursos fixo que profesionais diminuíran o número de atencións por
mes (na actualidade só veñen 2 veces ó mes cada unha)como Dionara quedaran sen
aportación, polo que ante o peche do gabinete decidiron continuar coa
actividade de xeito totalmente voluntario.
Comezamos
os atendimentos que non só son propios dun gabinete de equidade de xénero,
senón que tamén atende outros casos, xa que, para moita xente de Paúl é moi difícil
moverse para Ribeira Grande ou Portonovo e na Vila das Pombas (Cidade de Paúl)
non hai avogada/o, nada máis que o servizo voluntario que fai Dionara.
As
mulleres son as encargadas das crianzas en todo momento, na maioría das
familias paulenses. Cando as nais emigran, por exemplo, as crianzas soen ficar
coas avoas, facendo que o pai teña unha asunción total das responsabilidades
familiares, algo que fixo darse conta no 2009 ao anterior goberno que era
preciso a elaboración dun Plano Municipal de Igualdade. En políticas de
igualdade Cabo Verde vai avanzando,
comprobámolo vendo que no 2011 o goberno estatal na lei 84/VII/2011 establece
as medidas destinadas a previr e reprimir o crime de violencia baseada no xénero. Esta lei aínda está na fase
da implementación, polo que despois dos atendimentos falamos largo e tendido do
tema .
Seguindo
os atendimentos vexo que empregan moito a mediación en casos de violencia,
porque por desgraza non hai un recurso como pode ser unha casa de acollida para
as mulleres vítimas de violencia de xénero, polo que despois dos actos de
violencia, se teñen a forza e perden o medo a denunciar, teñen que volver á
casa co agresor. A lei do 2011 que sinalei anteriormente contempla a
instalación deste recurso de casa de acollida en todas as illas.
Dionara
tamén me comenta o aumento de abusos sexuais a nenas dentro do núcleo familiar
e de aí, falamos da falta de apoios sociais que teñen as mulleres en xeral,
sufran violencia ou non.
A
falta de formación e de información fai que as mulleres xa non busquen apoio
nos servizos voluntarios, sobre todo, da psicóloga. De aquí, sae tamén a
necesidades dunha persoa profesional de referencia, xa que un sociólogo non é o
perfil mais axeitado para dar este servizo, algo tan necesario para todos os
sectores da poboación.
Falamos
das necesidades da poboación en xeral e tamén das necesidades das mulleres, nas
que Dionara cree que o fortalecemento da autoestima das mulleres e a dotación
de recursos é esencial. O apoio ás
vítimas (precisan de apoio económico e psicolóxico), algo semellante ao salario
da liberdade, é moi importante, así como xa indiquei unha rede de recursos.
Así
que intercambiamos contactos, espero volver a vela ao longo da miña vida, iso
sería unha boa sinal a nivel profesional! Un pracer coñecer a persoas tan
involucradas na loita e tamén con tan boa vontade.
Obrigada
por seguir léndome!! ;)
No hay comentarios:
Publicar un comentario